De Stilte achter de Stemmen van de Wereld

Ware Vrijheid in een Wereld vol Beloftes

We leven in een tijd waarin de wereld veel van ons vraagt — en tegelijk veel belooft.
De politiek zegt dat iedereen gelijk is, dat niemand vergeten wordt, dat elke stem gehoord mag worden.
Maar in de werkelijkheid voelen velen zich juist ongezien, onbegrepen of buitengesloten.
De aandacht lijkt soms alleen te gaan naar wat de samenleving op dat moment belangrijk vindt,
terwijl de gewone mens — de jongere die zoekt naar richting, de volwassene die worstelt met zorgen — zich afvraagt:
“Waar hoor ik nog echt bij?”

De wereld spreekt over vrijheid, maar tegelijk voelen velen zich gevangen in verwachtingen.
Je moet presteren, mooi zijn, succesvol zijn, meedoen met wat de maatschappij voorschrijft.
Jongeren zien dat politici praten over toekomst en rechtvaardigheid,
maar ervaren tegelijk hoe moeilijk het is om een woning te vinden, een vaste baan, of simpelweg rust in het hoofd.
Er wordt gesproken over gelijkheid, maar niet iedereen krijgt dezelfde kans om zichzelf te zijn.
Soms lijkt het alsof de wereld vooral bezig is met hoe iets lijkt,
en minder met hoe iemand zich voelt.

Veel mensen, jong en oud, raken hierdoor moe van het bestaan.
Ze vragen zich af: “Is dit alles? Is dit de vrijheid die beloofd werd?”
Want echte vrijheid kan nooit alleen van buiten komen.
Echte vrijheid begint van binnen — in het hart, in de ziel,
daar waar je eerlijk durft te zijn tegenover jezelf en tegenover God.

De wereld kan regels maken, systemen bouwen en wetten opleggen,
maar ze kan geen vrede scheppen in een menselijk hart.
Alleen geloof kan dat.
Alleen de ontmoeting met God, die je kent bij je naam en je niet meet aan succes of bezit,
kan de rust geven waar zoveel mensen naar zoeken.

Jezus zegt:

“De waarheid zal u vrijmaken.” (Johannes 8:32)

Dat is geen politieke vrijheid, maar een geestelijke.
Het is de vrijheid om jezelf te mogen zijn zoals God je heeft bedoeld —
niet vastgeketend aan wat de wereld van je verwacht,
maar gedragen door de zekerheid dat je geliefd bent,
ongeacht wat anderen zeggen of denken.

Voor jongeren en jongvolwassenen betekent dit:
je mag loskomen van het idee dat je eerst iemand “moet worden” om waardevol te zijn.
Je bent al waardevol, omdat je geschapen bent door een God die liefde ís.
Voor volwassenen die onder de druk van het dagelijks bestaan bezwijken,
mag dit geloof een rustpunt zijn —
een anker dat blijft staan wanneer alles om je heen beweegt.

Onze geloofsgemeenschap, Ecclesia Christi Salvatoris,
wil hierin een thuis zijn:
een plaats waar mensen niet hoeven te doen alsof,
waar je mag zoeken, vragen, twijfelen —
en waar geloof niet wordt opgelegd, maar ontvangen.
Want wie God leert kennen,
ontdekt dat geestelijke vrijheid niet betekent dat je zonder regels leeft,
maar dat je leeft vanuit liefde — vrij van angst, vrij van oordeel, vrij van leegte.

Dat is de vrijheid die de wereld niet kan geven.
Dat is de vrede die geen politiek of economie kan waarmaken.
En dat is de uitnodiging die God vandaag nog steeds doet:
Kom tot Mij,
en Ik zal u rust geven.

💬 Afsluitende gedachte

“Echte vrijheid is niet dat je alles mag doen,
maar dat je mag zijn wie God in jou ziet.”